έδινε χαρά ήταν να βλέπω τον ολυμπιακό να χάνει. Έχανε;Ήμουν ευτυχισμένος.
Κέρδιζε; Ήμουν δυστυχής. δειος.
Τελείως άδειος από αληθινάσυναισθήματα, αγάπη και ζωή. Ήθελα να το
αλλάξω αυτό. Δεν μπορούσα όμως. Κάθε φορά που ξεκόλλαγα,μετά από λίγο
ξαναγύριζα στα ίδια.
Και ξαφνικά μπήκε Εκεινη στη ζωή μου. Ήταν μιαοπτασία. Δεν είχα ξανανιώσει
έτσι. Την αγάπησα από την πρώτη στιγμή. Η καρδιά μουγέμισε από τρυφερά
συναισθήματα.
Επιτέλους, τώρα πια δε με ένοιαζε τοποδόσφαιρο. Σκεφτόμουν μόνο ΕΚΕΙΝΗ.
Όταν με κοίταζε ένιωθα την καρδιά μου να φτερουγίζει.Επιτέλους για πρώτη
φορά στη ζωή μου ήμουν γεμάτος από πραγματικάσυναισθήματα.
Ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα ποίημα για χάρη της. Πως θα μπορούσα όμως να
το κάνω; Θα τα κατάφερνα; Δεν είχα καμία σχέση με κάτιτέτοιο. Χμμμμμμ...
Θα άφηνα την καρδιά μου να γράψει. Θα έκλεινα τα μάτια. Θαέπιανα το στυλό
και η ψυχή θα οδηγούσε το χέρι μου.
Και η τρυφερή ψυχή μίλησε. Αυθόρμητη καιελεύθερη. Τίποτε πια δε θα με
γύριζε πίσω.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου